امید

كریمه اهل بیت
حضرت معصومه(س) در میان دانشمندان و فقیهان گرانقدر شیعه با لقب “كریمه اهل بیت” یاد می شود. از میان بانوان اهل بیت(ع)، این نام زیبا تنها به آن حضرت اختصاص یافته است. بر اساس رؤیای صادق و صحیح نسب شناس گرانقدر، مرحوم آیت ا… مرعشی نجفی، این لقب از طرف امام صادق(ع) بر حضرت معصومه(س) اطلاق شده است. در این رؤیا، امام صادق(ع) به آیت ا… نجفی،كه با دعا و راز و نیاز، تلاش پیگیری را برای یافتن قبر مطهر حضرت زهرا(س) آغاز كرده، خطاب فرمود:"بر تو باد به كریمه اهل بیت.”
شفاعت حضرت معصومه(س)
بالاترین جایگاه شفاعت، از آن رسول گرامی اسلام است كه در قرآن كریم، از آن به “مقام محمود” تعبیر شده است. همین طور دو تن از بانوان خاندان رسول مكرم اسلام، شفاعت گسترده ای دارند كه بسیار (علیه السلام)وسیع وجهان شمول است و می تواند همه اهالی محشر را فرا گیرد.
این دو بانوی عالی قدر. صدیقه اطهر، حضرت فاطمه زهرا(س) و شفیعه روز جزا، حضرت فاطمه معصومه(س) هستند. در مورد شفاعت گسترده حضرت زهرا(س) همین بس كه شفاعت، مهریه آن حضرت است و به هنگام ازدواج، پیك وحی طاقه ابریشمی از سوی پروردگار آورد كه در آن، جمله “خداوند مهریه فاطمه زهرا را، شفاعت گنهكاران از امت محمد(ص) قرار داد"، با كلك تقدیر نقش بسته بود. این حدیث از طریق اهل سنت نیز نقل شده است. پس از فاطمه زهرا(س) از جهت گستردگی شفاعت، هیچ بانویی به شفیعه محشر، حضرت معصومه(س) نمی رسد. بر همین اساس است كه حضرت امام جعفر صادق(ع) فرمودند:"با شفاعت او، همه شیعیان ما وارد بهشت می شوند". محبت و مباهات حضرت معصومه(س) به امام هشتم مدت 25 سال تمام، حضرت رضا(ع) تنها فرزند نجمه خاتون بودند. پس از یك ربع قرن انتظار، سرانجام ستاره ای تابان از دامان نجمه درخشید كه همسنگ امام هشتم(ع) بود و امام(ع) توانست والاترین عواطف انباشته شده در سویدای دلش را بر او نثار كند. بین حضرت معصومه و برادرش امام رضا(ع) عواطف سرشار و محبت شگفت انگیزی بود كه قلم از ترسیم آن عاجز است. در یكی از معجزات امام كاظم(ع) كه حضرت معصومه(ع) نیز نقشی دارد، هنگامی كه نصرانی می پرسد:شما كه هستید؟ می فرمایند:"من معصومه، خواهر امام رضا(ع) هستم".
این تعبیر، از محبت سرشار آن حضرت به برادر بزرگوارش امام رضا(ع) و نیز از مباهات ایشان به این خواهر،برادری سرچشمه می گیرد.

منابع

1،منتهی الامال، ج2، ص241
2،بحارالانوار، ج48،ص316 3،وسایل الشیعه، ج14، ص576، بحارالانوار، ج48، ص316، ج99، عیون اخبارالرضا، ج2، ص267،
كامل الزیارات، ص324.
4،ناسخ التواریخ، ج7، ص337
5،كشف الغمة، ج1، ص607
6،بحارالانوار، ج57، ص228
7،بحارالانوار، ج102، ص245

عبدالطیف نظری–روزنامه قدس